-
1 wyrzucać
wyrzucać (-am) < wyrzucić> (-cę) wegwerfen, fam. wegschmeißen; hinauswerfen, fam. rausschmeißen;wyrzucać śmieci den Müll wegbringen;wyrzucać przez okno aus dem Fenster werfen;wyrzucać z pracy entlassen, fam. feuern;wyrzucać za drzwi k-o jemanden hinauswerfen, jemanden vor die Tür setzen;wyrzucać k-u jemandem vorwerfen, jemandem vorhalten;wyrzucać sobie sich vorwerfen, sich Vorwürfe machen -
2 okno
-
3 okno
\okno wystawowe Schaufenster nt -
4 wyrzucić
wyrzucać (-am) < wyrzucić> (-cę) wegwerfen, fam. wegschmeißen; hinauswerfen, fam. rausschmeißen;wyrzucać śmieci den Müll wegbringen;wyrzucać przez okno aus dem Fenster werfen;wyrzucać z pracy entlassen, fam. feuern;wyrzucać za drzwi k-o jemanden hinauswerfen, jemanden vor die Tür setzen;wyrzucać k-u jemandem vorwerfen, jemandem vorhalten;wyrzucać sobie sich vorwerfen, sich Vorwürfe machen
См. также в других словарях:
wyrzucać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, wyrzucaćam, wyrzucaća, wyrzucaćają, wyrzucaćany {{/stl 8}}– wyrzucić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, wyrzucaćcę, wyrzucaćci, wyrzucaćrzuć, wyrzucaćcony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
okno — n III, Ms. oknonie; lm D. okien 1. «otwór w ścianie (budynku, pojazdu itp.), w którym osadzona jest oszklona rama, służący do doprowadzania światła, zwykle także umożliwiający wentylację; potocznie niekiedy o szybie wprawionej w ramę okalającą… … Słownik języka polskiego
wyrzucić — dk VIa, wyrzucićcę, wyrzucićcisz, wyrzucićrzuć, wyrzucićcił, wyrzucićcony wyrzucać ndk I, wyrzucićam, wyrzucićasz, wyrzucićają, wyrzucićaj, wyrzucićał, wyrzucićany 1. «rzuciwszy spowodować ruch czegoś w jakimś kierunku, cisnąć gdzieś; usunąć,… … Słownik języka polskiego